Her babalar gününde,bir şiir yazardım kalkardım erkenden içimde bir heyecanla elimde hediyemle, gelirdim kahvaltıya. Sen o mütevazi, kocaman yüreğinle Niye masraf ettin, ne gerek vardı derdin, ve hemen eklerdin; Çok ihtiyacım vardı, iyi ki aldın... incelik, asalet, gönül alma, hepsi vardı o ses tonunda. Her özel günde söylediğin gibi, Amaç birlikte olmak derdin, ya yemeğe giderdik, ya anneme söylerdin; "Şöyle güzel bir sofra hazırla"... Hala sesini duyuyorum kulaklarımda hala gülüşün çınlıyor damarlarımda Çok özlüyorum seninle oturmayı bir sofrada. Bu babalar gününde elimde bir çiçek ve boğazımda bir düğümle geldim yanına Hiç ses vermedin bana, Gözyaşlarımla suladım toprağını, Ellerin yerine sevdim yapraklarını. Biliyorum ki gülümsüyorsun bana yukardan, sıcacık bir el hissediyorum, seviyor başımdan... 16.06.2013 |
|
||||||||||||||||||||||||||
|