BABAMI RESMETMEK… Ben babamı resmetmek istedim ömrüm boyunca, Onun sakin yüz hatlarını ve huzurlu sesini, Hep uzaklara bakan hep ufuklara dalan gözlerini Çizmeye çalıştım düz çizgilerle… Hayatla mücadelesini, yaşama amacını Eleştirel ve sorgulayıcı yaşam felsefesini Keskin fikirlerini değişmez siyasetini Taramaya çalıştım kalın çizgilerle… Polyanacılık oynamasını Her şerden bir hayır çıkarmasını Asla zora koşmadan hep kolayı buldurmasını Boyamaya çalıştım pastel tonlarla…
Dalgalı çizgiler kullandım İncecik saçlarına, tombul yanaklarına dokunabilmek ve dudaklarının kenarlarındaki gülümsemeleri yakalamak için…
Keskin ve sert çizgiler koydum resmime, Kızgın olduğunda, yaşananlara anlam veremediğinde Öfkesi kaşlarını titrettiğinde alsın kullansın istedim, Ama kayboldu çizgilerim, çünkü ben onu hiç öfkeli görmedim
Renkler ekledim resmime Hiç ritm bilmeden neşeyle şarkı söylemesini, Hiç dans etmeden tangodan valsden bahsetmesini boyadım Pembeler morlar yeşiller kullandım Anlatmak istedim sahip olduğu zengin kültürü Renklerim yetersiz kaldı, boyayamadım…
Ben onun fotoğrafını çekmek istedim. Ya bir bayram günü 3 kuşakla beraber poz verdi Ya amcalar yeğenler kuzenlerle birlikte gülümsedi Her düğünde baş misafir, her okulda baş öğretmen oldu O hep mutlu tabloların odak noktasıydı Hiçbir zaman tek başına yakalayamadım onu, Hiç yalnız olmadı…
Ben hep babamı resmetmek istedim Onu kağıda aktarmam mümkün olmadı Ama her yanakta bir buse ve her yürekte bir sızı oldu Her düşüncede bir soru işareti ve her mantıkta bir yanıt buldu Onu tanıyanlar için hayatı bir rehber oldu, ışığıyla yol gösterdi
Onu kağıda aktarmam mümkün olmadı… Bende onu beynime kazıdım. Bilgehan 17.12.2012 |
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||
